Hier in huis wordt regelmatig geroepen dat we zin hebben in appeltaart. Maar als je maar met z’n tweeën bent en niet net een verjaardag te vieren hebt dan is zo’n appeltaart toch wel een beetje erg veel. Vandaar dat we er maar mini appeltaart of appelkoeken van gemaakt hebben.
Het recept voor deze appelkoeken is hetzelfde als dat van de appeltaart (klik op de link voor het recept), maar dan minder veel en iets minder zoet. Vandaar dat we ze mini appeltaartjes hebben genoemd. Je maakt er 6 stuks mee, is dat nog te veel, dan kun je de ingrediënten natuurlijk ook nog halveren. Of nog leuker: deel ze uit op je werk, bij familie of vrienden.

Ingrediënten

– 65 g koude boter
– 50 g witte basterdsuiker
– 100 g zelfrijzend bakmeel
– klein snufje zout
– 1 el water
– goudrenet (of een andere zure appel)
– evt. een beetje kaneel of citroenrasp

Bereiding

Meng de basterdsuiker en het meel met het zout en snijd met twee messen de boter in kleine stukjes ter grootte van een erwt. Dit gaat natuurlijk ook heel snel in een keukenmachine. Voeg een halve eetlepel water toe en kneed snel tot een samenhangend deegje. Druk het deeg plat, verpak in plasticfolie en leg het (minuutje of 15) in de koelkast om te rusten.

Schil in de tussentijd de appel, verwijder het klokhuis en hak in kleine stukjes. Meng er eventueel een beetje kaneel of citroenrasp door. Suiker is niet nodig omdat het deeg voldoende zoet is.

Vet 6 metalen bakvormpjes goed in met gesmolten boter.

Verdeel het deeg in 6 bolletjes en druk elk een beetje rond. Leg in de vormpjes. Met een in water gedompelde bolle kant van een lepel kunt je het deeg ook meer in de vorm drukken. Vul elk vormpje met de appelstukjes. Druk de randjes van het deeg mooi strak.

Verwarm de airfryer in ca. 3 minuten voor tot 160 graden en bak de appelkoeken in ca. 20-25 minuten goudbruin en gaar.

Laat in de vorm op een rooster 5 minuten afkoelen en haal de koeken dan uit de vormpjes.

Weetje:
In al het zoet gebak gaat zout en dit hoort er ook echt in, want zout versterkt namelijk de smaak. Nu gaat het niet om hele lepels, een klein beetje is al voldoende. Omdat dit een mini-receptje is, volstaat een klein snufje. Nu kun je je afvragen hoeveel dat is. Normaal gesproken is een snuf zout de hoeveelheid zout die je tussen duim en wijsvinger kunt oppakken, of wat op het puntje van een mes past.
In dit recept is een derde van het normale snufje al voldoende is.